کد مطلب:129606 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
عمر امام حسین در روز عاشورا
دربـاره ی سـن شـریـف امـام حـسـیـن (ع) در روز شـهـادتـشـان، نقل ها و گفته های متفاوتی وجود دارد. این اقوال را می توان به صورت زیر دسته بندی كرد:
1 ـ 54 سـال و شـش مـاه: قـتـاده [1] و نـیـز خـوارزمـی در «مقتل» بر این اعتقادند. [2] .
2 ـ 55 سال: این اعتقاد واقدی [3] و مسعودی [4] است.
3 ـ 56 سـال: ایـن اعتقاد یعقوبی، [5] ابن عبد ربه اندلسی، [6] ابـوالفـرج اصـفـهـانـی، [7] ، سـعـد بـن عـبـداللّه قـمـی [8] و ابـن سعد [9] است.
4 ـ 57 سـال: ایـن اعـتـقـاد شـیـخ صـدوق [10] در امـالی و كـلیـنـی در كـافـی، [11] و ابـن الدارع؛ [12] و زرنـدی در نـظـم درر السـمـطـیـن [13] است.
قـول اخـیـر مـشـهـورترین و قوی ترین اقوال است. شیخ مفید می نویسد: امام حسین (ع) در بـعـد از ظهر روز شنبه، دهم محرم سال 61 هجری آن طور كه شرح دادیم مظلومانه، با لب تـشـنـه و شـكـیـبـا در راه خـدا كـشـتـه شـد؛ و سـن او در آن روز 58 سـال بـود: هـفـت سـال آن را بـا
پـیـامـبـر (ص)، سـی سـال آن را بـا پـدرش و ده سـال را بـا بـرادرش زندگی كرد؛ و پس از برادرش یازده سال خلافت نمود. [14] .
در این قول اشتباه روشنی دیده می شود؛ چرا كه خود شیخ مفید نوشته است كه امام حسین (ع) در پـنـجـم شـعـبـان سال چهارم هجری به دنیا آمد. [15] اگر چهار را از 61 كم كـنـیم، سن آن حضرت، 57 سال می شود. [16] این در حالی است كه می دانیم آن حضرت در سال 61 تنها ده روز زندگی كرد. از این رو مدت خلافت [17] ایشان پـس از بـرادرش امـام حـسـن (ع) ده سـال مـی شـود نـه یـازده سال دقت كنید.
5 ـ 58 سـال: ایـن اعـتـقـاد ابـن عدیم، [18] ابن قتیبه، [19] ابن حبان، [20] بـخـاری [21] و مـزی [22] اسـت. هـمـیـن قـول از احمد بن حنبل [23] ، ابن ابی شیبه، [24] نیز نقل شده است. خطیب [25] آن را از ابـن عـیینه از امـام صـادق (ع) و نـیـز ابـن سـعـد آن را از هـمـان حـضـرت نقل كرده است. [26] .
6 ـ 59 سال: این نقل را نیز مسعودی در كتاب مروج الذهب آورده است. [27] .
1 ـ 54 سـال و شـش مـاه: قـتـاده [1] و نـیـز خـوارزمـی در «مقتل» بر این اعتقادند. [2] .
2 ـ 55 سال: این اعتقاد واقدی [3] و مسعودی [4] است.
3 ـ 56 سـال: ایـن اعتقاد یعقوبی، [5] ابن عبد ربه اندلسی، [6] ابـوالفـرج اصـفـهـانـی، [7] ، سـعـد بـن عـبـداللّه قـمـی [8] و ابـن سعد [9] است.
4 ـ 57 سـال: ایـن اعـتـقـاد شـیـخ صـدوق [10] در امـالی و كـلیـنـی در كـافـی، [11] و ابـن الدارع؛ [12] و زرنـدی در نـظـم درر السـمـطـیـن [13] است.
قـول اخـیـر مـشـهـورترین و قوی ترین اقوال است. شیخ مفید می نویسد: امام حسین (ع) در بـعـد از ظهر روز شنبه، دهم محرم سال 61 هجری آن طور كه شرح دادیم مظلومانه، با لب تـشـنـه و شـكـیـبـا در راه خـدا كـشـتـه شـد؛ و سـن او در آن روز 58 سـال بـود: هـفـت سـال آن را بـا
پـیـامـبـر (ص)، سـی سـال آن را بـا پـدرش و ده سـال را بـا بـرادرش زندگی كرد؛ و پس از برادرش یازده سال خلافت نمود. [14] .
در این قول اشتباه روشنی دیده می شود؛ چرا كه خود شیخ مفید نوشته است كه امام حسین (ع) در پـنـجـم شـعـبـان سال چهارم هجری به دنیا آمد. [15] اگر چهار را از 61 كم كـنـیم، سن آن حضرت، 57 سال می شود. [16] این در حالی است كه می دانیم آن حضرت در سال 61 تنها ده روز زندگی كرد. از این رو مدت خلافت [17] ایشان پـس از بـرادرش امـام حـسـن (ع) ده سـال مـی شـود نـه یـازده سال دقت كنید.
5 ـ 58 سـال: ایـن اعـتـقـاد ابـن عدیم، [18] ابن قتیبه، [19] ابن حبان، [20] بـخـاری [21] و مـزی [22] اسـت. هـمـیـن قـول از احمد بن حنبل [23] ، ابن ابی شیبه، [24] نیز نقل شده است. خطیب [25] آن را از ابـن عـیینه از امـام صـادق (ع) و نـیـز ابـن سـعـد آن را از هـمـان حـضـرت نقل كرده است. [26] .
6 ـ 59 سال: این نقل را نیز مسعودی در كتاب مروج الذهب آورده است. [27] .
[1] تاريخ الخميس، ديار بكري، ج 2، ص 299.
[2] مقتل الحسين، خوارزمي، ج 2، ص 42. خوارزمي عمر شريف آن حضرت را در روز شهادت 54 سال و شش ماه نوشته است.
[3] تـهـذيـب الكـمـال، ج 6، ص 446؛ در آن آمـده اسـت: 55 سال و چند ماه.
[4] مـروج الذهـب، ج 3، ص 71، در آنـجا آمده است: حسين در سن 55 سالگي كشته شد؛ و گفته شده است 59 سالگي.
[5] ر.ك: تاريخ اليعقوبي، ج 2، ص 232.
[6] ر.ك: العقد الفريد، ج 5، ص 129.
[7] ر.ك: مـقـاتـل الطـالبيـيـن، ص 84. و ذكـر شـده در روز شـهـادتـش 56 سال و چند ماه داشت.
[8] المقالات و الفرق، ص 25.
[9] ر.ك: تـرجـمـة الامام الحسين و مقتله، از بخش چاپ نشده ي كتاب الطبقات الكبري، ابن سعد، تحقيق سيد عبدالعزيز طباطبايي، ص 75.
[10] ر.ك: امالي، شيخ صدوق، ص 135، مجلس سي ام، حديث شماره ي1.
[11] ر.ك: الكـافـي، ج 1، ص 530؛ و در آن آمـده اسـت: او در مـحـرم سال 61 به شهادت رسيد و 57 سال و چند ماه داشت.
[12] ر.ك: ذخائر العقبي، ص 146.
[13] ر.ك: نظم درر السمطين، ص 218.
[14] الارشاد، ص 283.
[15] ر.ك: همان، ص 218.
[16] در حـسـاب دقـيـق ـ بـا در نـظـر گـرفـتـن ايـنـكـه آن حـضـرت در پـنـجم شعبان سـال چـهـارم هـجـري بـه دنـيـا آمـد بـايـد تـوجـه داشـتـه بـاشـيـم كـه از سـال ولادت آن حـضـرت تـنـهـا چـهـار مـاه و 25 روز بـاقـي بـود؛ كـه اگـر آن را بـا حـاصل تـفـريـق چـهـار از شـصـت يـعـنـي 56 جـمـع كـنـيـم و سـپـس ده روز سـال 61 را بـيـفـزايـيـم، مـجـمـوع عـمـر شـريـف آن حـضـرت 56 سال و شش ماه و پنج روز (به طور تقريب) مي شود.
[17] در اينجا مقصود از مدت خلافت، مدت امامت عملي ايشان است؛ يعني مدتي كه ايشان به عنوان سخنگوي به حق خليفه خدا(ص) و رسول به سر بردند.
[18] ر.ك: بغية الطلب في تاريخ حلب، ج 6، ص 2567.
[19] ر.ك: المعارف، ص 213.
[20] ر.ك: كتاب الثقات، ج 3، ص 69.
[21] ر.ك: التاريخ الكبير، ص 2 زندگينامه ي شماره ي 2846.
[22] ر.ك: تهذيب الكمال، ج 6، ص 445.
[23] ر.ك: كتاب المحن، ص 136.
[24] المعجم الكبير، طبراني، ج 3، ص 102.
[25] ر.ك: تاريخ بغداد، ج 1، ص 143.
[26] ر.ك: تـرجـمـة الامام الحسين (ع) و مقتله، تحقيق سيد عبدالعزيز طباطبايي، ص 75.
[27] مروج الذهب، ج 3، ص 71.